Rozwój duchowy to swoista edukacja wnętrza człowieka - wywiad

J.R., WCS: Jesteśmy u progu kanonizacji Jana Pawła II, wielkiego człowieka, autorytetu w dziedzinie wielowymiarowego rozwoju. Czy Pani również przedstawiła jego postać, jako wzór do naśladowania?

S.W.: Nie, ale zrobiłam to celowo. Wiedziałam, że w zajęciach uczestniczyć będzie dr Walentyna Wnuk, która w tej chwili jest mocno zaangażowana w działania związane z Jana Pawła II; przygotowuje seminarium „Przez czyn ujawnia się osoba"- Jan Paweł II - człowiek spełniony. Dzięki temu, w trakcie dyskusji, wspaniale uzupełniła zajęcia, podając przykład pięknego rozwoju duchowego w osobie Jana Pawła II. Ja z kolei odwołałam się jeszcze do Św. Augustyna i jego słów: „Miłość porusza się na dwóch nogach: jedną z nich jest miłość do Boga, drugą do ludzi. Rób wszystko, żebyś nie kuśtykał, ale biegnij na obu, aż do samego Boga". Temat rozwoju duchowego jest bardzo szeroki i otwarty. Nie można go kupić ani otrzymać w prezencie. Dokonuje się przez zwiększanie wiedzy i zrozumienia poszczególnych elementów rzeczywistości. Przejawia się w świadomości, rozumie i mądrości, uczuciach, twórczości, moralności, religijności i wierze.

J.R., WCS: ...ale dzięki Pani bardziej zrozumiały, tym bardziej, że zapewniła Pani uczestniczkom warsztatów zbiór materiałów do pracy nad sobą, ale także do przekazywania tej wiedzy pozostałym seniorom zgromadzonym w ich macierzystych klubach seniora, stowarzyszeniach i organizacjach. Chciałam jeszcze zapytać Panią o to, jakie trudności napotyka się w pracy ze środowiskiem osób starszych?

S.W.: Najtrudniej jest przekonać ludzi do ogólnie pojętej aktywności, do wyjścia z domu dla samego siebie. Jeśli to się uda, można już wiele zrobić dobrego. Z aktywną grupą łatwo pracować, trzeba ją tylko ukierunkować, nie tylko na siebie, ale i na innych, także na młodych, których środowisko seniorów boi się. Trzeba pomagać im w wyjściu do młodych, w nawiązywaniu kontaktów i pielęgnowaniu wszelkich działań w celu przełamywania stereotypów i wzajemnej niechęci. Co istotne, trudno zaprosić do aktywności mężczyzn. Panowie stanowią jedynie 10% uczestników organizacji senioralnych. Wynika to między innymi z większego, niż u kobiet, przeżywania przez nich okresów przejścia, zwłaszcza na emeryturę. Mężczyźni gorzej się adaptują do nowych warunków i nowego statusu „osoby na emeryturze".

J.R., WCS: A zatem stanowi to prawdziwe wyzwanie do pracy z męską częścią środowiska senioralnego, do ich dalszego rozwoju, także w kontekście uczestnictwa społecznego...

S.W.: Niewątpliwie jest to jedno z wyzwań w pracy nad rozwojem osób starszych.

J.R., WCS: Dziękuję Pani za rozmowę i kompendium wiedzy o rozwoju duchowym, za które, w imieniu własnym i uczestniczek warsztatów, składam serdeczne podziękowania.

Stanisława Warmuz, aktywna uczestniczka działań na rzecz osób starszych Wrocławia i Dolnego Śląska, realizowanych przez UTW i Wrocławską Radę ds. Seniorów, której była członkiem w I i II kadencji. Od 2000 roku działa w Uniwersytecie Trzeciego Wieku UWr, gdzie pełniła funkcję przewodniczącej Zarządu UTW. Obecnie jest rzecznikiem UTW i przewodniczącą Zespołu Redakcyjnego Kuriera UTW.

Wywiad został przeprowadzony 16 kwietnia 2014 roku, po zajęciach przeprowadzonych przez panią Stanisławę Warmuz, w ramach II stopnia Szkoły Liderów dr Walentyny Wnuk.