Czy warto wierzyć intuicji?

Niektórzy sądzą, że intuicja to wymysł, a dokonywanie wszelkich wyborów powinno odbywać się drogą analizy. Oczywiście szybkość rozważań i ich głębia zależy od sytuacji. Czasem wystarczy ułamek sekundy, by wiedzieć, jak postąpić i nie ma to wiele wspólnego z „magiczną siłą", po prostu stanowi efekt zachowań instynktownych lub szybkiego kojarzenia poprzednich doświadczeń.

Czym jest zatem intuicja? Niektórzy sądzą, że stanowi ona efekt skróconych analiz opartych na zdobytych doświadczeniach, tak skróconych, że wnioski wydają się nieuzasadnionym niczym przebłyskiem myślowym. Inni uważają intuicję za nieuzasadnione żadnym procesem myślowym przeczucie, które pomaga podejmować decyzje.

W każdym razie warto słuchać intuicji, szczególnie zaś dotyczy to nie kobiet, a osób dojrzałych. Okazuje się bowiem, że w miarę upływu czasu uczymy się rozpoznawać i ufać tej tajemniczej sile intuicji, być może częściowo dlatego, że mamy więcej czasu na „luksus" wewnętrznych poszukiwań. A może to z takiego powodu, iż uczymy się przyjmować ten dar jako pochodzący z własnego duchowego rozwoju.

Uczeni mówią, że nie wykorzystujemy w pełni możliwości swojego umysłu. To nie oznacza oczywiście, że tkwi w nas uśpiona zdolność przewidywania, prorokowania, telepatii czy innych zdolności parapsychicznych. Przynajmniej nie ma na to żadnych dowodów. Niemniej jednak można założyć, że codzienny sposób na życie ma wpływ na to, jak funkcjonuje umysł. Intuicję więc można „wypracować", bądź wzmocnić jej „działanie".

Słuchanie samego/samej siebie bywa zakłócone przez lęk, postponowanie własnych emocji i uczuć, racjonalizowanie wszystkiego. Tymczasem spokój sprzyja komfortowemu funkcjonowaniu psychofizycznemu, co ułatwia wsłuchiwanie się w podszepty intuicji. W pewnym wieku łatwiej „odpuścić" sobie sprawowanie kontroli nad wszelkimi aspektami życia. W matematyce intuicjonizm dotyczy istnienia obiektów matematycznych, w określonym podejściu filozoficznym intuicja stanowi podstawę wszelkiego poznania. Szalonym byłoby oparcie wszelkich postanowień o intuicyjny ogląd, ale całkowita rezygnacja z wewnętrznych przebłysków myślowych zubaża.