Ciągłe kształcenie a rozwój osobowości

Urszula Sitnik, w ramach pracy magisterskiej w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej, zbadała psychologiczne aspekty ciągłego kształcenia się osób dorosłych. Pod naukową opieką dr hab. Hanny Bednarek, prof. SWPS, przebadała 100 osób (57 kobiet i 43 mężczyzn) z wykształceniem wyższym. Uczestników badania podzieliła na trzy grupy: permanentnie i umiarkowanie uczących się formalnie na studiach wyższych i podyplomowych oraz wcale nie doszkalających się.

Badania SWPS pokazały, że edukacji sprzyjają określone cechy osobowości, które pozwalają uczyć się efektywnie i ze świetnymi wynikami. Osoby podejmujące stałe i różnorodne aktywności umysłowe, takie jak studiowanie kolejnych, nowych kierunków na uczelniach wyższych charakteryzują się niskim poziomem neurotyzmu. – Takie osoby są mniej lękliwe, mniej nieśmiałe i mniej nadwrażliwe emocjonalnie, a jednocześnie charakteryzują się wysokim poziomem sumienności, obowiązkowości i dążenia do osiągnięć. Mają również wysokie poczucie własnej wartości, czyli wysoką samoocenę, która prawdopodobnie pozwala wierzyć w sukces kolejnych projektów edukacyjnych – tłumaczy Urszula Sitnik, autorka badania. Jakie wyniki osiągnęły osoby nie uczące się wcale? Okazało się, że osoby, które zakończyły edukację w wieku studenckim, nie kształcące się w wieku dojrzałym charakteryzują się przeciętym poziomem neurotyczności i sumienności.

Analiza wyników dowodzi również, że osoby permanentnie kształcące się mają dużą odporność w reagowaniu na silne emocje, dobrze radzą sobie w warunkach stresowych i nie załamują się w trudnych sytuacjach. – Osoby bezustannie uczące się dobrze reagują w sytuacjach wymagających dłuższego zaangażowania i wysiłku, świetnie radzą sobie w trudnych warunkach, realizując wytrwale zaplanowane działania – dodaje Urszula Sitnik.

Czy wytrwałości w planach edukacyjnych można się nauczyć? Wyniki badania pokazują, że tak. Zachowanie akceptujące oraz konsekwentne postępowanie obojga rodziców wobec wiąże się pozytywnie z podejmowaniem przez nie w przyszłości nieustannego rozwoju intelektualnego na różnych płaszczyznach. – Wymienione strategie rodzicielskie mogą sprzyjać kształtowaniu się takich cech w dzieciństwie, które następnie umożliwią ten rodzaj aktywności w dorosłości – argumentuje Urszula Sitnik.

Wyniki badania, według autorki mogą znaleźć praktyczne zastosowanie w doradztwie , rekrutacji pracowników, coachingu oraz treningu umiejętności wychowawczych. – Są zawody, specjalności i branże wymagające ciągłego kształcenia się, bądź interdyscyplinarnych kwalifikacji. Pracodawca przy poszukiwaniu takiego profilu pracownika będzie wiedział, że są to osoby bardzo sumienne i lepiej radzące sobie w sytuacjach wzmożonego . Określenie w procesie rekrutacji cech osobowości i temperamentu może wykazać zgodność z pożądanym profilem – mówi Urszula Sitnik. Dzięki takim cechom osobowości i zdobytemu wykształceniu doradca zawodowy może pomóc lepiej dopasować ścieżkę kariery, zdolność do przekwalifikowania się klienta wtedy gdy sytuacja rynkowa tego wymaga, a tym samym podnieść skuteczność swoich działań – podsumowuje Urszula Sitnik.

Autorka dodaje, że konfiguracja cech osób podejmujących permanentne kształcenie pozwala im wsłuchiwać się we własne potrzeby, dążyć do samorealizacji, nie bać się marzyć i te marzenia realizować.